به بعضیام باید گفت مادرت چجور جونوری بوده که یکی لنگه تو رو زاییده؟! یه عده هستن جرثومه دوپان . باهاشون که حرف میزنی چنان از مادرشون میگن انگار از یه قدیسه دارن حرف میزن اما تو عمق حرفاشون که میری یه نجاستیه یا بوده بدتر از خودشون! که با معیارهای اینا میشه قدیسه. چون خودشونم تو همن رسم و مسلکن !
کربن: این پست در شان من نبود اما با توجه به زمانه، نوشتنش ضروری بود نگن ما لال بودیم .
برای کسانی که می خواهند بدانند من چگونه دوده شدم: . اولین خمیازه را که لوکوموتیو کشید تا چشمانش را برای بیدار شدن باز کند از اعماق حلقوم دودکشش دوده ای با فشار به بیرون پرتاب شد او باقیمانده سوخت دیشب بود سیاه و کوچک دوده به راحتی همه جا می رفت و پنهان میشد دوده دوده بود.ولی این دوده من نبودم نه از حلقوم دودکش لوکوموتیو بیرون آمده ام ونه در دهان دودکش لوله بخاری ای گیر کرده ام !اصلا نمی دانم چگونه دوده شدم!5 ماه فکر کردم تا به این نتیجه رسیدم که من هم بعنوان یک دوده میتوانم وبلاگی داشته باشم تا حرف های ناگفته ام را در آن بنویسم البت هنوز هم نمی دانم از کجای مصایب دوران باید نوشت! و قلبم برای تمامی آنهایی که مصیبت دیده چرخ دورانند میسوزد و از سوراخ هایش دالانی باز میشود به اندازه یک دوده. راستی قلب من ساخته از مجموعه دوده هاست .مواظب باشید دست نزنید سیاه میشوید.